Do 13 mei 2010 20:15  
 
 

Eigenlijk lijkt het niet te kunnen, dat een regisseur een eigen scenario verfilmt, er de hoofdrol in speelt en op die manier ook nog een uitstekende eerste (!) film aflevert. Xavier Dolan doet dat dus allemaal. Dat was al reden genoeg om de film in de programmering op te nemen.

Hubert Minel is een onstuimige puber en de verhouding met zijn moeder is, aanzienlijk meer dan gebruikelijk, verstoord. Haar ouderwetse truien kan hij niet zien, het oubollige interieur en de broodkruimels in de hoeken van haar zeurende mond doen hem gruwen. Maar zonder dat hij daar erg in heeft haat Hubert misschien wel alles wat hem ook maar enigszins niet aanstaat.